Wizerunki Mikołaja Kopernika – Estetyzacja – Propaganda – Czy Uwodzenie?

Wystawa
w dawnej dzwonnicy na Wzgórzu Katedralnym

czerwiec – sierpień 2017 r.

 

Mikołaj Kopernik, Dzwonkowski Aleksander, 1955, olej na płótnie

Kopernik, Wojciech Fangor, olej na płótnie, 1948

Kopernik jako administrator w Olsztynie. Skrupski Hieronim, 1963, olej na płótnie

Wybór prac – zbioru obrazów ukazujących postać Mikołaja Kopernika to przykład sztuki „zdeponowanej” i wybranej świadomie. Jest to swoista sztuka zbioru – zbiór sztuki.

Zgromadzony zespół prac na wystawie stanowi kolekcję dzieł związanych z Mikołajem Kopernikiem – jego portret. Dzieła te to konglomerat i menażeria tego, co można zrobić na przestrzeni lat w przedstawieniach znanej acz historycznej postaci. Artystyczna próba wybrnięcia z tematu czy ucieczka w kicz?

Swoista „produkcja” wizerunków Kopernika zastanawia, ale i uwodzi. Zaczyna się wraz z socrealizmem jako wyraz propagandy i estetyzacji. Siermiężne, realistyczne czy iluzoryczne „Koperniki” patrzą na nas w pełni. Odbiór takiej kolekcji portretów Kopernika to odbiór kulturowy a nie jednostkowy. Po prześledzeniu całości jesteśmy dopiero gotowi stwierdzić rolę specyfikacji „kopernikanów” zaprezentowanych na wystawie.

Prezentowana wystawa to wybór obrazów z Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku, które pełni funkcję jednostki biograficznej i dzięki czemu w jego posiadaniu znajdują się owe przedmioty do „uwodzenia” widza.

Przygotowanie i realizacja wystawy: Tomasz Holak