N(nowoczesna) – kolekcja sztuki
ze zbiorów Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku

Wystawa w dawnej dzwonnicy  na  Wzgórzu Katedralnym

lipiec – wrzesień 2016

Spis prac – N (nowoczesna)

W 1948 roku w nowo powołanym Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku rodzi się po­mysł zakupów sztuki nowoczesnej do stworzenia kolekcji muzealnej a zarazem wsparcia mło­dych twórców. Zaczęto nabywać szeroko pojęte dzieła z zakresu sztuk wizualnych. Z czasem Muzeum zaczyna organizować warsztaty i plenery artystyczne związane z tematyką koper­nikowską i miastem Frombork. Uczestniczący w plenerach zaproszeni artyści tworzą prace w dowolnych technikach i materiałach by uwiecznić swój pomysł/ideę. Część z prac pople­nerowych zostaje ofiarowanych bądź zakupionych do Muzeum.

Obecna kolekcja stanowi zatem swoisty konglomerat dzieł, które dziś są trzonem Działu Sztu­ki Nowoczesnej Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku.

Proponowana wystawa N(nowoczesna) – kolekcja sztuki ze zbiorów Muzeum Mikołaja Koper­nika we Fromborku to zestawienie wybranych prac dla ukazania nie tyle zbioru, co każdego dzieła z osobna. Mamy więc na wystawie  reprezentacyjne, na światowym poziomie  prace takich twórców jak Henryk Stażewski, Władysław Hasior czy Jonasz Stern, których to dzieła znajdują się w wielu kolekcjach najważniejszych Muzeów i Galerii w Polsce oraz na świecie. Malarstwo, kolaże, assemblage, grupy prac optycznych wykonane w technice własnej czy wręcz formy przestrzenne składają się na całość wystawy.

W epoce nowoczesnych muzeów stawiamy pytanie o piękno, rolę sztuki. Jednak ta niewia­doma kieruje nas ku doświadczeniu i wydobywaniu z dzieł sztuki owej tajemnicy. Zatrzymu­jemy się na chwilę w działaniu by dokonać refleksji nie tyle nad daną pracą, wystawą, co nad sobą i swoim istnieniem w świecie.

Zauważamy, że sztuka nowoczesna tak trudna w odbiorze to pewne uzupełnienie braku w na­turze – warunek konieczny do kontemplacji piękna i brzydoty, która otacza nas na co dzień.

Stworzona wystawa to rozmaitość propozycji do przemyśleń i własnego poznania. Poko­nania ograniczeń, ale i zapytań o oczekiwania wobec sztuki nowoczesnej czy działalności wystawienniczej Muzeów. Widzieć dzieło tak by zauważyć, dotknąć jego głębi i dotrzeć do własnego spełnienia.