Wzgórze Katedralne
Wzgórze Katedralne we Fromborku należy do zabytków najwyższej klasy. Wielokrotnie niszczone i przebudowywane zachowało podstawowe elementy średniowiecznego założenia architektonicznego. Wyjątkowe znaczenie tego miejsca podnoszą tradycje historyczne i postać Mikołaja Kopernika. Wiele zgromadzonych zabytków wspaniałej przeszłości przyciąga do Fromborka ludzi z całego świata. Pragnąc służyć wszystkim zainteresowanym, gospodarze fromborskiego wzgórza udostępniają zwiedzającym liczne obiekty i wystawy.
Bazylika
Bazylika Katedralna pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja Apostoła – najstarsza budowla fromborskiego wzgórza. Zbudowana w latach 1329-1388. Posiada kilka przybudówek, w tym dwie kaplice: św. Jerzego (tzw. Kaplica Polska) – powstała ok. 1500 r., Zbawiciela (zwana kaplicą Szembeka) – barokowa z 1735 r. Katedra warmińska jest budowlą gotycką, halową, trójnawową o długości około 97 m, szerokości od 12 m (prezbiterium) do 22 m (główny korpus) i wysokości od posadzki do zwornika sklepienia 16,5 m. Najważniejsza zabytki w Katedrze:
1) póżnogotycki poliptyk (do połowy XVIII w. ołtarz główny), fundowany w 1504 r. przez biskupa Łukasza Watzenrode, wuja Mikołaja Kopernika, 2) kamienny portal w kruchcie zachodniej z XIV w., 3) malowane epitafium kanonika Bartłomieja Boreschowa powstałe po 1426 r. 4) krucyfiks z końca XV w. w łuku tęczowym, 5) fragmenty stalli gotyckich w prezbiterium, 6) gotyckie płyty nagrobne, 7) prospekt organowy z 1683 r. 8) epitafium Mikołaja Kopernika z połowy XVIII w. na pierwszym filarze nawy głównej.
Dawny Pałac Biskupi
Dawny pałac biskupi to budowla gotycko-barokowa położona w południowo-wschodnim narożniku Wzgórza Katedralnego. Niegdyś istniała tu rezydencja biskupów warmińskich. Obiekt powstał przed 1523 r., z połączenia trzynastowiecznej wieży narożnej (wcześniej mieszczącej szkołę katedralną) oraz domu biskupiego (zbudowanego w 1480 r.). Pałac był wielokrotnie przebudowywany, spłonął w 1945 r., odbudowany w latach 1965-1970. Obecnie pełni funkcję Gmachu Głównego Muzeum Mikołaja Kopernika, stanowiąc ważną przestrzeń ekspozycyjną Muzeum (wystawa biograficzna „Mikołaj Kopernik – życie i dzieło” oraz liczne wystawy czasowe).
Dzwonnica
Dzwonnica zwana Wieżą Radziejowskiego – najwyższa budowla Wzgórza Katedralnego, gotycko-barokowa (XVI-XVII w.). Spłonęła w 1945 r., odbudowana w latach 1972-1973. W przyziemiu mieści się muzealne planetarium. W dzwonnicy zawieszone jest Wahadło Foucaulta – przyrząd do obserwacji ruchu wirowego Ziemi. Na wysokości 70 m n.p.m. znajduje się taras widokowy, z którego można podziwiać panoramę okolic Fromborka.
Wieża Kopernika
Wieża Kopernika – północno-zachodnia, najstarszy element fortyfikacji Wzgórza Katedralnego. Zbudowana przed 1400 r., wyższe kondygnacje wielokrotnie przebudowywane w XV – XVIII w., spalona w 1945 r., rekonstruowana – prace zakończono w 1965 r. Wieża była własnością Mikołaja Kopernika w latach 1504-1543. Ze względu na stan ganków, pełniących główną funkcję komunikacyjną, wieża jest wyłączona ze zwiedzania. W przyziemiu mieści się sklepik muzealny.
Brama południowa
Zbudowana w XIV w., rozbudowana w połowie XIX w., mieści m.in. kasę główną muzeum i punkt sprzedaży wydawnictw muzealnych.
Kanonie wewnętrzne
Kanonie wewnętrzne – XVII/XVIII w. zajęte przez bibliotekę i pracownie muzealne.