MIKOŁAJ KOPERNIK WE WSPÓŁCZESNYM MALARSTWIE I GRAFICE OKOLICZNOŚCIOWEJ
Postać Mikołaja Kopernika przez 500 lat była intrygująca zarówno dla badaczy nauk ścisłych i historyków, jak i artystów. Zwłaszcza rocznice związane z datę narodzin oraz publikacji De revolutionibus, 400-lecia i 500-lecia, stwarzały okazję i dawały żywą zachętę do upamiętniania osoby tego najbardziej znanego na świecie astronoma i jego dzieła. Niemal wszystkie państwa uczciły to wydarzenie poprzez wydanie publikacji, organizowanie sympozjów i wystawianie Mikołajowi Kopernikowi pomników. Z tej okazji organizowano konkursy plastyczne zakończone wieńczącą artystyczne dokonania wystawą, które zaspakajały zapotrzebowanie na wizerunek uczonego, a równocześnie powstawało wiele, nieraz wybitnych dzieł sztuki z potrzeby serca, inspirowanych biografią i dziełem uczonego. Uczestnictwo w konkursie było niekiedy punktem wyjścia od którego zaczynała się znajomość z Kopernikiem i Kosmosem, powstawały wówczas kompozycje portretowe i abstrakcyjne obrazy nieba.
Uroczystości związane z tym jubileuszem były okazją do pełnej restauracji Wzgórza Katedralnego, odbudowy dawnego pałacu biskupiego z przeznaczeniem na Muzeum Mikołaja Kopernika. Pozyskane nowe miejsce ekspozycyjne w dużej mierze przeznaczono na prezentację współczesnych rzeźb, obrazów i grafik. We Fromborku przez kilka następnych lat odbywały się malarskie plenery „Kopernik – Kosmos”. Część fromborskiej kolekcji sztuki współczesnej to owoc twórczości plenerowej. Najsławniejszy fromborski kanonik na obrazach jest ukazywany jako badacz kalendarza i kosmosu, lekarz i obrońca Olsztyna, człowiek oddany studiom, Warmii i jej interesom, a także szczery poddany króla polskiego. Postać Kopernika była fascynująca dla wszystkich.
W zbiorach muzealnych znajdują się kopie najwcześniejszych portretów uczonego i oryginalnych dawnych grafik, które dają początek galerii dzieł współczesnych poświęconych Mikołajowi Kopernikowie. Znaczna część tej kolekcji pochodzi z lat siedemdziesiątych wieku XX. By osiągnąć rozpoznawalność wizerunku sławnego kanonika z Fromborka najczęściej sięgano do tzw. portretu toruńskiego lub drzeworytu Tobiasza Stimmera z roku 1584. Współczesne interpretacje, często włączają nowe atrybuty i wątki: horoskop (praca Tadeusza Kuduka), farby, znaczek Solidarności (Jan Lewdorowicz), ślimak z okresu stanu wojennego (Zbigniew Janeczek), motywy antyczne (Jacek Żuławski), podróże w Kosmos (obrazy z konkursu Kopernik -Kosmos), zazwyczaj dążą do konfrontacji z dawnym malarstwem lub ujmują dzieło w nowoczesną formę plastyczną, podkreślającą rytmy i kolor, tworzą znak „ikonę” Kopernika (obraz Lecha Okołowa). Zbiory malarstwa i rysunku posiadają również sceny historyczne (obrona Olsztyna), obyczajowe (Kopernik jako administrator Hieronima Skurpskiego), biograficzny cykl gwaszy Jana M. Szancera i nastrojowe nokturny pędzla Marzanny Wróblewskiej. Wyjątkowym zabytkiem jest szkicownik Ryszarda Wojciechowskiego, rzeźbiarza i twórcy uprawiającego również malarstwo monumentalne. Wśród kilkuset rysunkowych projektów rzeźb i medali znajdują się również swobodne szkice związane z Mikołajem Kopernikiem.
Grafika współczesna najobszerniej wypowiedziała się na tematy kopernikańskie w dziełach inspirowanych Kosmosem, gdzie postać Kopernika pojawia się najczęściej tylko symbolicznie w konfrontacji z abstrakcyjną formą wypowiedzi.
Elżbieta Topolnicka-Niemcewicz